امروزه از آنجایی که تلفن های همراه و استفاده از آن نقش بالایی در زندگی افراد پیدا کرده و وابستگی به آن، باعث شده تا این وسیله به یکی از مهمترین حریم های شخصی افراد تبدیل شود و این امر تا اندازه ای پیشرفته که افراد بسیاری از اطلاعات شخصی، شغلی، خانوادگی و … در وسایل الکترونیکی مثل رایانه، گوشی موبایل، تبلت و… نگهداری کنند لذا متعاقب این مهم و دسترسی دیگران به اطلاعات موجود در این ابزارها از مصادیق نقض حریم شخصی محسوب میگردد،؛ از اینرو قانونگذار اقدام به تصویب قانونی به نام قانون جرایم رایانهای نموده که در ماده ۱ این قانون از حق محرمانگی دادهها حمایت کرده است.
در قانون چه مجازاتی برای جرم هک کردن گوشی در نظر گرفته شده است؟
مطابق با اصل ۱۶۷ قانون اساسی و نیز اصل قانونی بودن جرایم یا مجازاتها، “هر فعل یا ترک فعل بر اساس قانون جرم تلقی میشود، به این ترتیب میتوان امور مربوطه را پیگیری کرد.”
وفق ماده ۱ قانون جرایم رایانهای که اشعار میدارد: هر کس به طور غیر مجاز به دادهها، سامانههای رایانهای یا مخابراتی که به وسیله تدابیرامنیتی حفاظت شده است دسترسی پیدا کند، به حبس از ۹۱ روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج میلیون تا بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد؛ در خصوص رسیدگی و مجازات هک گوشی همسر نیز به همین ترتیب عمل میشود.
بر همین اساس است که قانون گذار دست یافتن غیرمجاز به سامانههای رایانهای یا مخابراتی و سرکشی به تلفن همراه دیگران را در صورتی که بدون اجازه شخص باشد جرم محسوب مینماید، ولی در مواردی که خود شخص، اجازه مشاهده اطلاعاتش یا ورود به سامانه را داده باشد ، در این حالت جرمی صورت نگرفته است.
در چه صورت دسترسی غیرمجاز به سامانههای رایانهای جرم محسوب می گردد؟
در صورت احراز شرایط زیر دسترسی غیرمجاز به سامانه رایانهای یا مخابراتی یا دادهها جرم محسوب می گردد:
۱- دسترسی بدون اذن و اطلاع و مجوز شخص باشد؛ پس در مواردی که خود شخص، اذن به مشاهده داده یا اجازه ورود به سامانه را میدهد، جرمی رخ نداده است.
۲- دادهها یا سامانه از تدابیر امنیتی کافی برخوردار باشد، زیرا حمایت قانونی شامل افرادی میشود که خود آنها حداقلی از امنیت را برای حریم شخصیشان قائل بوده اند؛ برای مثال اگر سامانه مد نظر گوشی همراه یا رایانه شخصی است، دارای رمز ورود بوده و در این صورت مرتکب با گذر از این تدابیر امنیتی مجرم خواهد بود.
تفسیر ماده ۱ قانون جرایم رایانهای :
این ماده به طور گسترده همچنین زمانی را شامل میشود که شخصی در دنیای واقعی رمز عبور شما را به نحوی شکسته و باز کند و به اطلاعات سامانه دسترسی یابد و هم زمانیکه در فضای مجازی از طرقی مثل هک و عبور از تدابیر امنیتیتان به اطلاعات دسترسی پیدا کند. عبور از این تدابیر امنیتی میتواند از روش های مختلف صورت گیرد؛ چه با استفاده از نرم افزار، چه با روش های غیر فنی مثل فریب شخص برای در اختیار گذاشتن نام کاربری و رمز عبور که قانونگذار بین این دو حالت فرقی ندیده است.
همان طورکه از ماده فوق پیداست، دسترسی به سامانه و دادهها (در صورت وجود سایر شرایط) جرم است؛ بنابراین اگر فردی از تدابیر امنیتی شما عبور نموده و وارد سیستم شود، حتی بدون مشاهده ی اطلاعاتی، عمل وی جرم بوده و آن فرد قابل تعقیب و مجازات خواهد بود.
پاسخی وجود ندارد